Geçimini arıcılıkla sağlayanlar, Ege ve Akdeniz bölgesinde havaların ısınmasıyla kamyonlara yükledikleri arı kovanlarıyla ülkenin daha yüksek bölgelerine göç ediyor. Mayıs ayında gittikleri yerlerde arılarının koloni sayısını artıran arıcılar, yılın yarısında kovanlarının başında çadır ve barakalarda konaklıyor.

Gezgin arıcılar elektrik, su ve birçok ev aletlerinin olmadığı barakalarında teknolojiden uzak bir yaşam sürüyor.

Yılın yarısında kovanlarının sayısını artıran arıcılar, Türkiye'nin çam balı üretiminin yaklaşık yüzde 80'inin karşılandığı Muğla'ya gidecekleri günü bekliyor.

Muğla'nın Ortaca ilçesinde yarım asırdır arıcılık yapan 64 yaşındaki Sabri Akkır,çocukluğundan bu yana bu işle uğraştığını, 360 kovan arısının bulunduğunu söyledi.

Arıları üretmek için Denizli'nin Acıpayam ilçesine getirdiklerini, ağustosun sonuna doğru da çam balı için sahile ineceklerini anlatan Akkır, "Arı koyduğumuz yerler en yakın yerleşim yerine yaklaşık 10 kilometre mesafede oluyor. Konakladığımız yerlerde elektrik ve su yok. Tüp ile ışığımızı karşılıyor, etraftaki kaynak sulardan su ihtiyacımızı gideriyoruz. Bizi en çok üzen olay ise arıcıların yaşadığı trafik kazaları. Gece yolculuğunda yapılan en küçük hata can ve malla ödeniyor. Böyle bir durumda tüm arıcı ailelerinin canı yanıyor." diye konuştu.